Προερχόμενο από μεγάλες ράτσες σκύλων που οδηγούσαν έλκηθρα, το μικροσκοπικό πλέον Pomeranian Spitz έχει μια μακρά και ενδιαφέρουσα ιστορία. Ο σκύλος με το αλεπουδίσιο πρόσωπο είναι ένας δραστήριος και εξαιρετικός οικογενειακός φίλος.
Παρόλο που πρόκειται για καθαρόαιμα σκυλιά, μπορεί να βρείτε σε καταφύγια ή φιλοζωικές ομάδες κουτάβια της ράτσας που χαρίζονται για υιοθεσία.
Φυσικά, μπορείτε να τα εντοπίσετε και σε πιστοποιημένα εκτροφεία, που πληρούν όλους τους κανονισμούς εκτροφής και φροντίδας των ζώων.
Τα Πομεράνιαν είναι μικρά σε μέγεθος, αλλά αυτό δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας όταν διεκδικούν τη θέση τους ανάμεσα σε μεγαλόσωμα σκυλιά, ενώ πολλές φορές τείνουν να πουλάνε και τσαμπουκά.
Παρά το γεγονός ότι είναι από τα καλύτερα σκυλιά για ένα σπίτι, έχουν το συνήθειο να γαβγίζουν πολύ, κάτι που οι γείτονές σας μπορεί να μην εκτιμήσουν αν δεν αναλάβετε την εκπαίδευση και τη βασική υπακοή τους.
Χωρίς καμία αμφιβολία, όσο παρέχετε στο σκυλί σας αρκετή άσκηση και χρόνο παιχνιδιού, το κρατάτε μακριά από δυσμενείς καιρικές συνθήκες και του δίνετε πολλή αγάπη και προσοχή, θα έχετε έναν αγαπημένο, αξιολάτρευτο και γούνινο οικογενειακό σύντροφο!
Κατηγορία: Σκύλος συντροφιάς
Ύψος: 17 έως 30 εκατοστά
Σωματικό βάρος: 1 έως 4 κιλά
Προσδόκιμο ζωής: 12 με 16 χρόνια
Πώς είναι η καθημερινότητα με ένα Πομεράνιαν;
Το Pomeranian (ονομάζεται επίσης Zwergspitz, Dwarf Spitz, Loulou) είναι το μικρότερο μέλος της οικογένειας των σκύλων Spitz, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το Samoyed, το Alaskan Malamute και το Norwegian Elkhound.
Τα μικρούλια Πομεράνιαν πήραν το όνομά τους από την επαρχία Pomerania, στη Γερμανία. Είναι χαριτωμένα, ζωηρά, έξυπνα και πιστά στις οικογένειές τους.
Την ίδια στιγμή, είναι πάντα σε εγρήγορση και περίεργα για τον κόσμο γύρω τους.
Τα σκούρα, αμυγδαλωτά μάτια τους αστράφτουν από εξυπνάδα και περιέργεια. Οι μύτες τους μπορεί να είναι σκούρες ή ίδιου χρώματος με το τρίχωμά τους. Οι χαρακτηριστικές φουσκωτές ουρές τους φτάνουν πάνω από την πλάτη τους.
Παρά το μικρό τους μέγεθος, τα Πομεράνιαν είναι εξαιρετικοί φύλακες και φροντίζουν να ειδοποιούν την οικογένειά τους γαυγίζοντας έντονα.
Ωστόσο, μερικές φορές δε ξέρουν πότε πρέπει να σταματήσουν το γαύγισμα, επομένως, πρέπει να ξεκινήσουν τη βασική υπακοή από κουτάβια, για να μάθουν να οριοθετούν τις υπερβολικές αντιδράσεις τους.
Μάλιστα, λόγω του μικρόσωμου σωματότυπού της, συνιστάται για οικογένειες με μεγαλύτερα παιδιά που ξέρουν πώς να φερθούν σε ένα κατοικίδιο, χωρίς να το τραυματίσουν.
Μη τα βλέπετε έτσι χαριτωμένα και ενδεχομένως συγκαταβατικά. Ίσα ίσα, που έχουν πολλή ενέργεια και απολαμβάνουν τις βόλτες. Περπατούν, κρατώντας περήφανα το κεφάλι τους ψηλά, γνωρίζοντας νέους ανθρώπους και εξερευνώντας νέα αξιοθέατα και μυρωδιές.
Πληροφορίες που θα σας εκπλήξουν στα Πομεράνιαν
- Συνήθως είναι καχύποπτα με τους ξένους και γαβγίζουν πολύ.
- Μπορεί να δυσκολευτούν στην εκπαίδευση της τουαλέτας, οπότε το κλουβί σκύλου είναι απαραίτητο αξεσουάρ μέσα στο σπίτι.
- Η υψηλή θερμότητα και η υγρασία μπορεί να τους προκαλέσουν υπερθέρμανση και ενδεχομένως θερμοπληξία. Αναμφισβήτητα, εκτρέφονται ως κατοικίδια και δεν πρέπει να μένουν πολλές ώρες εκτός σπιτιού.
- Ενώ έχουν καλές σχέσεις με τα παιδιά, δεν είναι καλή επιλογή για πολύ μικρά ή δραστήρια παιδιά, λόγω του μικρού τους μεγέθους, που τα καθιστά ευάλωτα σε απότομες κινήσεις.
- Επειδή είναι μικρόσωμα, μπορούν να γίνουν αντιληπτά ως θήραμα από κουκουβάγιες, αετούς, γεράκια, αλεπούδες και άλλα άγρια ζώα. Μην τα αφήνετε ποτέ έξω από το σπίτι χωρίς επίβλεψη και να είστε προσεκτικοί εάν υπάρχουν αρπακτικά πουλιά στην περιοχή που κατοικείτε.
- Δε φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι υστερούν σε μέγεθος από άλλα σκυλιά, οπότε, πολλές φορές αποκτούν μια στάση «μεγάλου σκύλου».
- Όταν το Πομεράνιαν γεράσει, μπορεί να εμφανίσει φαλακρά σημεία στο όμορφο τρίχωμά του.
Ο χαρακτήρας του Pomeranian
Αυτό το αλεπουδίσιο μουτράκι είναι ένα έξυπνο, εξωστρεφές και κάπως ζωηρό σκυλάκι. Του αρέσει να γνωρίζει νέους ανθρώπους και τα πηγαίνει καλά με άλλα ζώα, αν και μερικές φορές πιστεύει ότι είναι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι είναι.
Μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται ένα ευαίσθητο σκυλάκι του καναπέ, ωστόσο, μόνο αυτό δεν είναι. Το Πομεράνιαν είναι άγρυπνο και περίεργο, ενώ έχει τη συνήθεια να γαυγίζει πολύ έντονα, χαρακτηριστικά που το κάνουν τρομερό φύλακα.
Θα πρέπει να επισημάνουμε όμως πως χρειάζεται κοινωνικοποίηση και αυστηρή εκπαίδευση από κουτάβι, ώστε να διαμορφώσει έναν ολοκληρωμένο και ισορροπημένο χαρακτήρα.
Η ιστορία της ράτσας Pomeranian
Τα εν λόγω σκυλάκια αναπτύχθηκαν στην επαρχία της Πομερανίας από αρχαίες ράτσες σκύλων Σπιτς των μακρινών βορείων χωρών.
Οι πιο στενοί συγγενείς του Pomeranian είναι το Norwegian Elkhound, το Schipperke, το German Spitz, το American Eskimo Dog, το Samoyed και άλλα μέλη της ομάδας των Spitz σκύλων ή του Βορρά, τα οποία χαρακτηρίζονται από το σφηνοειδές σχήμα του κεφαλιού, τα μυτερά αυτιά και το χοντρό, γούνινο τρίχωμά τους.
Διάσημα, ιστορικά πρόσωπα που λέγεται ότι είχαν τέτοια σκυλάκια ως κατοικίδια ήταν μεταξύ άλλων ο Θεολόγος Μαρτίνος Λούθηρος, ο οποίος είχε ένα Πομεράνιαν, ονόματι Μπελφερλάιν, το οποίο ανέφερε συχνά στα γραπτά του.
Ο καλλιτέχνης Michelangelo είχε ένα Πομεράνιαν που καθόταν σε ένα σατέν μαξιλάρι και τον παρακολουθούσε να ζωγραφίζει την οροφή της Καπέλα Σιξτίνα. Ο φυσικός Isaac Newton είχε ονομάσει το δικό του κατοικίδιο Diamond, το οποίο μάλιστα φέρεται να μάσησε πολλά από τα χειρόγραφά του.
Τέλος, ο συνθέτης Mozart είχε ένα σκυλάκι της ράτσας που ονομαζόταν Pimperl και στο οποίο αφιέρωσε μια άρια.
Το 1761, τα Πομεράνιαν μεταφέρθηκαν στην Αγγλία, όταν η Sophie Charlotte, η 17χρονη πριγκίπισσα του Mecklenburg-Strelitz (γειτονική επαρχία της Πομερανίας) παντρεύτηκε τον Άγγλο πρίγκιπα, που επρόκειτο να γίνει ο βασιλιάς Γεώργιος Γ’.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της εγγονής της βασίλισσας Charlotte, της βασίλισσας Victoria, εκτράφηκαν περισσότερες από 15 διαφορετικές ράτσες σκύλων. Στα τελευταία της χρόνια, είχε μια ιδιαίτερη προτίμηση για τα Pomeranian, τα οποία είδε για πρώτη φορά το 1888 σε ένα ταξίδι της στην Ιταλία.
Η αγάπη της Βικτώριας για τα σκυλάκια της ράτσας, ειδικά τα μικρότερα, ενέπνευσε τους Άγγλους λάτρεις των σκύλων να αρχίσουν να εκτρέφουν ακόμα μικρότερα Πομεράνιαν.
Από το 1900 έως τη δεκαετία του 1930, τα συγκεκριμένα σκυλιά είχαν τον μεγαλύτερο αριθμό συμμετοχών στον διαγωνισμό σκύλων Crufts, το εθνικό πρωτάθλημα της Βρετανίας.
Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που το πρότυπο της φυλής σταθεροποιήθηκε, με το μέγεθος να μειώνεται σε αυτό που υπάρχει σήμερα και μια ευρύτερη γκάμα χρωμάτων να γίνεται διαθέσιμη.
Τα πρώτα Πομεράνιαν ήταν κυρίως λευκά, μαύρα, σοκολατί ή μπλε, αλλά από τη στιγμή που ένας πορτοκαλί σκύλος άρχισε να σαρώνει σε διαγωνισμούς σκύλων τη δεκαετία του 1920, η ποικιλία των χρωμάτων αυξήθηκε.
Η δημοτικότητα της ράτσας δεν άργησε να εξαπλωθεί μέχρι τον Ατλαντικό. Το 1888, ένα Pomeranian, ονόματι Dick, ήταν το πρώτο μέλος που κατατάχθηκε στη κατηγορία των καθαρόαιμων σκύλων του Αμερικανικού Κυνολογικού Ομίλου.
Το 1892, το πρώτο σκυλί της ράτσας συμμετείχε σε διαγωνισμό σκύλων στη Νέα Υόρκη. Αφού ο Κυνολογικός Όμιλος της Αμερικής αναγνώρισε τη φυλή το 1900, τα μέλη της αυξήθηκαν γρήγορα σε δημοτικότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το 1909, το American Pomeranian Club έγινε αποδεκτό ως μέλος του Αμερικανικού Κυνολογικού Ομίλου.
Μέχρι τα μέσα του αιώνα, αυτά τα χαριτωμένα πλασματάκια ήταν από τις πιο δημοφιλείς ράτσες σκύλων στην Αμερική.
Τα χαρακτηριστικά και ο καλλωπισμός του τριχώματός του
Το «ατού» του Πομεράνιαν είναι σαφέστατα το πλούσιο, ιδιαίτερο, διπλό τρίχωμά του, το οποίο αποτελείται από ένα υπόστρωμα από απαλές, χνουδωτές και χοντρές τρίχες και από ένα εξωτερικό στρώμα με μακριές, ίσιες, λαμπερές τρίχες που είναι σκληρές στην υφή.
Το μακρύτερο τρίχωμα γύρω από το λαιμό και το στήθος ενισχύει την περήφανη εμφάνιση της ράτσας.
Η φουντωτή ουρά αυτού του σκυλάκου που ανεμίζει πάνω από την πλάτη του είναι ένα άλλο εξαιρετικό χαρακτηριστικό της ράτσας.
Το ενδιαφέρον είναι όμως πως όταν τα κουτάβια γεννιούνται οι ουρές τους δε μοιάζουν έτσι. Μπορεί να χρειαστούν μήνες για να αναπτυχθεί η ουρά τους με αυτόν τον τρόπο.
Ένα από τα σπουδαία πράγματα για αυτά τα κατοικίδια είναι ότι έρχονται σε οποιοδήποτε χρώμα ή μοτίβο μπορείτε να φανταστείτε, όπως μαύρο, μπλε, μπλε με μαύρα σημάδια, σοκολατί, κρεμ, πορτοκαλί, κόκκινο, sable (μαύρες μύτες σε ασημί, χρυσό, γκρι, φαιοκίτρινο ή καφέ φόντο), στικτό και λευκό.
Το τρίχωμά του μαδάει μέτρια. Τα αρσενικά συνήθως αποβάλλουν το υπόστρωμά τους μία φορά το χρόνο. Τα μη στειρωμένα θηλυκά συνήθως ρίχνουν το υπόστρωμά τους όταν είναι σε οίστρο, αφού γεννήσουν και όποτε έχουν άγχος.
Για να απομακρύνετε τις τρίχες από τα έπιπλα του σπιτιού σας, καλό είναι να το βουρτσίζετε και να το χτενίζετε τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα, με μια συρμάτινη, ολισθηρή βούρτσα και μια μεταλλική χτένα.
Επίσης, με αυτόν τον τρόπο τα φυσικά έλαια του δέρματος διανέμονται σε όλο το σώμα του σκύλου, το τρίχωμα και το δέρμα του παραμένουν υγιή και αποτρέπεται ο σχηματισμός κόμπων.
Βεβαιωθείτε μόνο ότι βουρτσίζετε και χτενίζετε μέχρι το δέρμα, για να αφαιρείτε τις νεκρές τρίχες του υποστρώματος.
Ξεκινήστε από το κεφάλι, χωρίζοντας το τρίχωμα και βουρτσίζοντας προς τα εμπρός. Αν θέλετε, μπορείτε να τριμάρετε τις τρίχες που βρίσκονται στα πόδια, γύρω από το πρόσωπο και τα αυτιά και γύρω από τη περιοχή των γλουτών.
Καλό είναι να μην πλένετε συχνά το σκυλάκι σας, γιατί μπορεί να εμφανίσει δερματικά προβλήματα. Αν αρχίσει να μυρίζει ελαφρώς μετά το μπάνιο, πασπαλίστε το τρίχωμά του με λίγη βρεφική πούδρα, αφήστε το προϊόν να καθίσει για λίγα λεπτά και μετά βουρτσίστε το.
Άλλες ανάγκες περιποίησης περιλαμβάνουν τη στοματική υγιεινή και τη φροντίδα των νυχιών. Τα Πομεράνιαν είναι επιρρεπή σε οδοντικά προβλήματα, επομένως, αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσέχετε στη καθημερινότητά του.
Καλό είναι να βουρτσίζετε τα δόντια τους τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, ιδανικά, καθημερινά. Τέλος, κόβετε τα νύχια του συχνά, εάν ο σκύλος σας δεν τα φθείρει φυσικά.
Η γενική κατάσταση της υγείας του
Ορισμένες ασθένειες για τις οποίες πρέπει να προσέχουν ο κηδεμόνας και ο κτηνίατρος του ζώου είνα οι εξής:
- Επιληψία
- Αλλεργίες
- Προβλήματα όρασης
- Δυσπλασία ισχίου
- Εξάρθρωση επιγονατίδας
- Νόσος Legg- Perthes
- Οδοντικά προβλήματα
- Κατάρρευση τραχείας
Η φροντίδα που πρέπει να λαμβάνει το Pomeranian
Αν και στους περισσότερους κάνει εντύπωση, μιας και ταιριάζουν άψογα σε ένα διαμέρισμα, τα Πομεράνιαν είναι αρκετά δραστήρια και παιχνιδιάρικα πλάσματα. Απολαμβάνουν τους καθημερινούς περιπάτους και δε λένε ποτέ όχι σε παιχνίδια με την οικογένειά τους.
Μπορεί να τα βλέπετε ενθουσιώδη και κεφάτα, αλλά πάντα να έχετε κατά νου ότι είναι μικρά και ευαίσθητα στη ζέστη, οπότε το καλοκαίρι δεν πρέπει να μένουν πολλή ώρα εκτός σπιτιού.
Τους αρέσει να παίζουν και βαριούνται εύκολα, γι’ αυτό φροντίστε να τους προσφέρετε πολλά παιχνίδια και καινούριες εμπειρίες. Μάλιστα, αν αυτά εξιτάρουν το μυαλό και το πνεύμα τους, θα σας λατρέψουν ακόμα περισσότερο.
Όπως ίσως θα έχετε καταλάβει, τους αρέσει να μαθαίνουν νέα πράγματα και ενθουσιάζονται όταν βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής.
Σε αυτήν την περίπτωση, η εκπαίδευση και η εκμάθηση νέων κανόνων και κόλπων είναι ένας τέλειος τρόπος για να δεθείτε μαζί τους, παρέχοντάς τους άσκηση και πνευματική τόνωση.
Βέβαια, αυτά τα σκυλάκια έχουν διαταραχή ελλειμματικής προσοχής, επομένως, τα εκπαιδευτικά τους μαθήματα πρέπει να είναι σύντομα και διασκεδαστικά. Στο τέλος, μη ξεχνάτε να τα επιβραβεύετε με έπαινο, λιχουδιές ή το αγαπημένο τους παιχνίδι.
Το τολμηρό και δραστήριο Pomeranian λατρεύει να παίζει, αλλά του ταιριάζει καλύτερα ένα σπίτι με μεγαλύτερα παιδιά.
Ανταποκρίνονται εξίσου καλά σε ένα σπίτι με γάτες και άλλα ζώα, ειδικά αν μεγαλώνουν μαζί τους.
Ωστόσο, θα πρέπει να τα προστατεύετε από μεγαλύτερα σκυλιά, γιατί δε συνειδητοποιούν από μόνα τους το πόσο μικρά είναι, μπαίνοντας συχνά σε μπελάδες με μεγαλύτερα σκυλιά.
Τα αξιαγάπητα και πανέμορφα Πομεράνιαν είναι φανταστικά κατοικίδια για οποιαδήποτε οικογένεια. Ο χαρακτήρας και η πληθωρική τους προσωπικότητα φέρνουν ζωντάνια και κέφι μέσα στο σπίτι, ενώ δεν αμελούν το ρόλο τους ως φύλακες και προστάτες της οικογένειας.
Η υιοθεσία αυτής της ράτσας είναι μια ανεπανάληπτη εμπειρία, που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη και την καρδιά σας για πάντα!
