Πούλι: Ο χαρακτήρας που κρύβει κάτω από τα «κορδόνια» του!

 Η ιστορία της ράτσας Puli 

 Το Puli είναι μια αρχαία ράτσα με ιστορία που φτάνει τουλάχιστον 2.000 χρόνια πίσω.

 Μερικοί πιστεύουν ότι ένας παρόμοιος σκύλος υπήρχε πριν από 6.000 ή περισσότερα χρόνια. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι το Puli προέρχεται από το Θιβετιανό Τεριέ.

 Γύρω στις αρχές του αιώνα, συνεργεία που έκαναν ανασκαφές για πετρέλαιο στο Ιράκ – κάποτε η βάση του αρχαίου πολιτισμού που ήταν γνωστό ως Σουμερία – συνάντησαν τον τάφο ενός άνδρα που είχε ταφεί με έναν μεσαίου μεγέθους σκύλο και ένα πρόβατο.

 Μεταξύ των αρχαίων ευρυμάτων μέσα στον τάφο, βρήκαν έναν μακρύ, χοντρό κόμπο τριχών, το οποίο έμοιαζε πολύ με αυτό του σημερινού Puli. Πιστεύεται ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν βοσκός, θαμμένος με το αγαπημένο του τσοπανόσκυλο και ένα πρόβατο.

 Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι Σουμέριοι χρησιμοποιούσαν σκύλους τύπου Puli για να εκτρέφουν πρόβατα πριν από χιλιάδες χρόνια. Πήλινες πλάκες που βρέθηκαν σε ανασκαφές στην πόλη Eridu αποκαλύπτουν τους νόμους των Σουμερίων για τα ζώα.

 Ένα από αυτά έχει γραμμές που αναφέρονται σε έναν σκύλο Puli και έναν Komondor. Επίσης, στον ίδιο χώρο ανασκαφής, ένα άθικτο αγαλματίδιο ενός Puli βρέθηκε στην κρύπτη ενός οκτάχρονου κοριτσιού.

 Πριν από περίπου 1.100 χρόνια, οι φυλές των Μαγυάρων μετέφεραν τον σκύλο Puli στην Ουγγαρία, όπου βραβεύτηκε για τις ικανότητές του στην οδήγηση κοπαδιών.

 Πολλοί από τους βοσκούς προτιμούσαν τα μαύρα σκυλιά, γιατί ήταν πιο εύκολα ορατά ανάμεσα στα λευκά κοπάδια.

 Μάλιστα, φημολογείται ότι το Puli χρησιμοποιήθηκε για την βοσκή και την οδήγηση των προβάτων, ενώ το μεγαλύτερο Komondor χρησιμοποιήθηκε για τη φύλαξη των κοπαδιών.

 Τότε, ένα καλό Puli κόστιζε όσο ένας ολόκληρος ετήσιος μισθός ενός βοσκού. Ωστόσο, όσο κι αν εκτιμούσαν τα σκυλιά τους, ήταν αδίστακτοι στο να σκοτώνουν εκείνα που δεν ήταν τόσο έξυπνα ή δεν μπορούσαν να εκτελέσουν καλά τα καθήκοντά τους.

 Πολλοί πιστεύουν ότι αυτή η σφαγή και η επιλεκτική εκτροφή τους είναι ο λόγος που το Πούλι είναι μια τόσο έξυπνη και υγιής ράτσα σήμερα.

 Μέχρι το 1800, οι Ούγγροι βοσκοί προσδιόρισαν τα καλύτερα χαρακτηριστικά αυτών των μικρών τσοπανόσκυλων και προσπάθησαν να τα αναπαράγουν για να παράγουν ζώα υψηλής ποιότητας.

 Στα τέλη του 1800, γράφτηκε η πρώτη περιγραφή του Puli, αλλά μέχρι τότε η ανάγκη για τα τσοπανόσκυλα είχε μειωθεί, όπως και ο πληθυσμός του.

 Το 1912, ο Δρ Emil Raitsits, καθηγητής στο Ουγγρικό Πανεπιστήμιο Κτηνιατρικής, ξεκίνησε ένα πρόγραμμα για να σώσει το Puli από την εξαφάνιση. Ο Adolf Lendl, ο διευθυντής του ζωολογικού κήπου της Βουδαπέστης, συμμετείχε στις προσπάθειες.

 Μαζί αναδιαμόρφωσαν μέρος του ζωολογικού κήπου για ένα πειραματικό πρόγραμμα αναπαραγωγής και έκθεσης στο κοινό.

 Το πρόγραμμα επεκτάθηκε και τελικά ονόμασαν το εκτροφείο τους Allatkert. Τα περισσότερα ζωντανά των υπολοίπων Ουγγρικών εκτοφείων προήλθαν από το εκτροφείο του Allatkert.

 Το 1915, οι λάτρεις της ράτσας έγραψαν το πρότυπο της ράτσας Puli. Το 1924, η Federation Cynologique Internationale (Διεθνής Κυνολογικός Όμιλος) ενέκρινε αυτό το πρότυπο.

 Στην αρχή, υπήρχαν τρεις κατηγορίες Puli: το προγονικό (εργατικό) Puli με το δασύτριχο τρίχωμα, το πολυτελές ή το Πούλι επιδείξεων και ο νάνος Puli.

 Το 1935, αναγνωρίστηκαν τέσσερα μεγέθη Puli: το αστυνομικό, εργαζόμενο ή μεσαίο Puli, το μικρό Puli και ο νάνος ή μινιατούρα ή toy Puli. Το μεσαίου μεγέθους Puli ήταν όμως το πιο δημοφιλές.

 Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η κατοχή ενός Puli, ενός Komondor ή άλλων γηγενών ουγγρικών φυλών ήταν πηγή υπερηφάνειας στην Ουγγαρία.

 Την ίδια εποχή περίπου, το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ άρχισε να ενδιαφέρεται για τη ράτσα και εισήγαγε τέσσερα καθαρόαιμα σκυλιά για να συμμετάσχουν σε δοκιμές με κτηνοτροφικές εργασίες που πραγματοποιήθηκαν σε εγκαταστάσεις του Μπέλτσβιλ του Μέριλαντ.

 Με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δοκιμές σταμάτησαν και το Puli πουλήθηκε σε επαγγελματίες εκτροφείς. Τα πρώτα τέσσερα σκυλιά και οι απόγονοί τους πιστεύεται ότι είναι τα πρώτα Puli στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν καταστροφικός για την Ουγγαρία και για τους εκτροφείς σκύλων, ιδιαίτερα αυτούς στην Ευρώπη.

 Τα τρόφιμα ήταν λιγοστά και δεν υπήρχαν ιατρικές προμήθειες. Δυστυχώς, τα Puli που έμειναν πίσω σκοτώθηκαν από βόμβες ή πυροβολήθηκαν από Γερμανούς ή Ρώσους στρατιώτες.

 Το μόνο βέβαιο είναι ότι εάν η ράτσα δεν ήταν τόσο δημοφιλής πριν από τον πόλεμο, πιθανότατα θα είχε εξαφανιστεί.

 Το 1959, το Hungarian Puli Club δημιούργησε ένα πρότυπο για τη φυλή, που συμπεριελάμβανε όλα τα υπόλοιπα μεγέθη σε μία κατηγορία.

 Μέχρι τη δεκαετία του 1960, ο αριθμός των σκύλων στην Ουγγαρία είχε αυξηθεί, όπως πριν από την έναρξη του πολέμου.

 Φυσικά, η ράτσα δεν θα μπορούσε να μη γίνει δεκτή από τον Αμερικανικό Κυνολογικό Όμιλο το 1936, ενώ το 1951 ιδρύθηκε το Puli Club of America.