Ριτρίβερ Νέας Σκωτίας: Τα χαρακτηριστικά της σπάνιας ράτσας!

 Η ιστορία της ράτσας του

 Τον 19ο αιώνα, κυνηγοί στην Αγγλία και τον Καναδά άρχισαν να αναπτύσσουν σκύλους που πήγαιναν στο νερό για να φέρουν πίσω πτηνά που είχαν πέσει.

 Αυτά τα ριτρίβερ – ιχνηλάτες, όπως ονομάζονταν, έφεραν τα ονόματα των τόπων, όπου αναπτύχθηκαν, όπως το Λαμπραντόρ και ο Κόλπος Τσέζαπικ.

 Ωστόσο, οι κυνηγοί στην κομητεία Yarmouth στη νοτιοδυτική περιοχή Little River της Nova Scotia προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα. Δημιούργησαν έναν σκύλο που όχι μόνο θα προσέλκυε τα πουλιά, αλλά θα τα ανακτούσε κιόλας.

 Ξεκινώντας με τα ινδιάνικα σκυλιά Micmac, διασταυρώνοντας επιδέξια διάφορες άλλες ράτσες ριτρίβερ, Κόκερ Σπάνιελ, Ιρλανδικά Σέττερ, δημιούργησαν το Little River Duck Dog.

 Για χρόνια, το Little River Duck Dog ήταν γνωστό μόνο στην περιοχή όπου αναπτύχθηκε. Το 1945, το Canadian Kennel Club αναγνώρισε τη ράτσα, δίνοντάς της ένα νέο όνομα: Nova Scotia Duck Tolling Retriever.

 Αυτός ο σκύλος έφτασε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1960, αλλά δεν συγκέντρωσε μεγάλο ενδιαφέρον. Μέχρι το 1984, ωστόσο, η ράτσα είχε αρκετούς θαυμαστές και έτσι δημιουργήθηκε το Nova Scotia Duck Tolling Retriever Club USA.

 Σήμερα, το Toller κατατάσσεται στην 110η θέση μεταξύ των 155 φυλών και ποικιλιών που αναγνωρίζονται από τον Αμερικανικό Κυνολογικό Όμιλο.

 Η προσωπικότητά του

 Τα Tollers είναι έξυπνα, ανεξάρτητα και περίεργα σκυλιά. Η προσωπικότητά τους βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε αυτήν ενός Γκόλντεν Ριτρίβερ και ενός Τεριέ.

 Δεν είναι ασυνήθιστο γι’ αυτά να έχουν αίσθηση του χιούμορ και, γενικά, έχουν μια εξωστρεφή και μια αισιόδοξη συμπεριφορά.

 Όταν δεν εργάζονται ή δεν παίζουν, αρκούνται στο να ξαπλώνουν και να είναι ήσυχα. Τα ενήλικα είναι συνήθως ευγενικά, ιδιαίτερα με παιδιά.

 Επίσης, είναι προσαρμόσιμα, μετακινούνται από το ένα περιβάλλον στο άλλο με ευκολία και είναι ανεκτικά στην εκπαίδευση με κλουβί σκύλου. Μπορεί να είναι καχύποπτα με όσους δεν γνωρίζουν, αλλά αν το αφεντικό τους είναι φιλικό απέναντι στους ξένους, τότε θα είναι και εκείνα.

 Συνήθως τα πηγαίνουν καλά με άλλα ζώα, αν και η επιθετικότητα είναι μερικές φορές πρόβλημα. Αυτό, βέβαια, δεν είναι χαρακτηριστικό της ράτσας.

 Όπως συμβαίνει με κάθε σκύλο, έτσι και τα συγκεκριμένα χρειάζονται κοινωνικοποίηση από κουτάβια, για να διαμορφώσουν έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα με αξιοπρεπή συμπεριφορά.

 Προβλήματα υγείας της ράτσας

 Ένα Ριτρίβερ Νέας Σκωτίας μπορεί να πάσχει από:

• Δυσπλασία ισχίου
• Προοδευτική ατροφία αμφιβληστροειδούς
• Κώφωση
• Τύφλωση

 Η περιποίηση που πρέπει να λαμβάνει

 Το Toller έχει μεσαίου μήκους, υδατοαπωθητικό, διπλό τρίχωμα. Το κόκκινο ή το πορτοκαλί χρώμα του δίνει μια όψη σαν αλεπού. Μπορεί να έχει λευκά σημάδια στα πόδια, στο στήθος, στο πρόσωπο ή στην άκρη της ουράς του.

 Το λευκό χρώμα στο τελείωμα της ουράς είναι ιδιαίτερα επιθυμητό από τους εκτροφείς, γιατί επιτρέπει στον κυνηγό να βλέπει το σκυλί από απόσταση.

 Η ίδια η ουρά πρέπει να είναι πλούσια και θαμνώδης και να μην κόβεται ποτέ. Η μύτη και τα χείλη είναι μαύρα ή στο χρώμα του δέρματος, που συνδυάζονται με το υπόλοιπο τρίχωμά του.

 Καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, το τρίχωμά του απαιτεί μόνο ένα εβδομαδιαίο βούρτσισμα, για να μην ματώνει και για να αφαιρούνται οι νεκρές τρίχες. Κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του φθινοπώρου, το καθημερινό βούρτσισμα μπορεί να είναι απαραίτητο.

 Το πλύσιμο των δοντιών είναι σημαντικό να γίνεται τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα για να απομακρύνονται τα βακτήρια της πλάκας, που μπορεί να οδηγήσει σε πέτρα.

 Γενικά, όμως, το καθημερινό βούρτσισμα είναι ό,τι καλύτερο για κάθε σκυλί, αν θέλετε να αποτρέψετε την ασθένεια των ούλων και την κακοσμία του στόματος.

 Η φροντίδα που χρειάζεται

 Το Toller ζει καλύτερα σε ένα σπίτι με μια περιφραγμένη αυλή. Μπορεί, ωστόσο, να ζήσει ευτυχισμένος και σε μια πολυκατοικία, αρκεί να κάνει μια-δυο βόλτες καθημερινά.

 Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους ηλικίας, είναι πολύ δραστήριο, αλλά τελικά το επίπεδο δραστηριότητάς του πέφτει σε ένα πιο διαχειρίσιμο επίπεδο.

 Σε γενικές γραμμές, χρειάζονται τουλάχιστον μία ώρα άσκησης την ημέρα. Βέβαια, θα απολαύσει ιδιαιτέρως 30 λεπτά περπάτημα, 30 λεπτά τρέξιμο και 30 λεπτά fetch, πεζοπορία μίας ή δύο ωρών ή οποιονδήποτε άλλο συνδυασμό ασκήσεων μπορεί να κάνει με την οικογένειά του. Επίσης, του αρέσει να κολυμπάει.

 Για να διατηρήσετε τα πόδια του σε καλή κατάσταση, καλό είναι να κάνει βάδισμα σε ανώμαλο έδαφος κάθε τόσο. Αυτό βοηθά να διατηρούνται τα μαξιλαράκια των ποδιών  του σφιχτά, ώστε να μην μαζεύουν πολλά υπολείμματα που θα μπορούσαν να βλάψουν το άκρο του.

 Επίσης, ως κουτάβια χρειάζονται προσοχή όταν παίζουν και συμμετέχουν σε δραστηριότητες.

 Ένας καλός εμπειρικός κανόνας είναι 5 λεπτά άσκησης για κάθε μήνα ηλικίας, επομένως, ένα κουτάβι 6 μηνών χρειάζεται περίπου μισή ώρα παιχνιδιού ή άλλης άσκησης μέσα στην ημέρα.

 Όσον αφορά στην εκπαίδευση, το αφεντικό του πρέπει να είναι αποφασιστικό, ευγενικό και υπομονετικό, όπως επίσης δημιουργικό και ευέλικτο. Πρέπει να είναι σε θέση να κερδίσει την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό του, χωρίς τη χρήση βίας.

 Πρέπει να θέσει σταθερούς κανόνες, να τους εφαρμόσει με συνέπεια και να μην το αφήσει να βαρεθεί. Αυτός ο σκύλος δεν έχει καλή απόδοση υπό πίεση. Με τον έπαινο, το παιχνίδι και τις ανταμοιβές φαγητού, μαθαίνει γρήγορα και εύκολα.

 Τα Ριτρίβερ Νέας Σκωτίας αγαπούν τα παιδιά και ιδίως τα μεγαλύτερα και πιο δραστήρια παιδιά που θα παίζουν μπάλα μαζί τους, θα τα μαθαίνουν κόλπα και θα τα κρατάνε σε εγρήγορση.

 Απολαμβάνουν τη συντροφιά άλλων σκύλων και τα πηγαίνουν μια χαρά με τις γάτες, ειδικά αν έχουν μεγαλώσει μαζί τους.

 Δεδομένου ότι πρόκειται για μία σχετικά νέα ράτσα σκύλου, δεν θα ακούσετε ότι χαρίζονται τα συγκεκριμένα κουτάβια για υιοθεσία.

 Σε εκτροφεία του εξωτερικού όμως θα έχετε την ευκαιρία να τα γνωρίσετε από κοντά και να μαγευτείτε από τη σπιρτάδα του πνεύματός τους και τον υπέροχο χαρακτήρα τους.