Πεκινουά: Ένας σκύλος με δυναμικό & ατρόμητο χαρακτήρα!

 Η ιστορία του Pekingese

 Σύμφωνα με τον κινεζικό μύθο, ένα λιοντάρι ερωτεύτηκε κάποτε μια μαρμοζέτα, δηλαδή ένα είδος πιθήκου. Για να παντρευτεί τον έρωτά του, το λιοντάρι ικέτευσε το Βούδα να το μειώσει σε μέγεθος, αλλά να του αφήσει τη μεγάλη καρδιά και το χαρακτήρα του.

 Ο Βούδας συναίνεσε και από την ένωση των δύο ζώων δημιουργήθηκαν τα σκυλιά του Φου Λιν, γνωστά ως «λιοντάρια» της Κίνας.

 Μολονότι δε δημιουργήθηκαν με αυτόν τον τρόπο, δεν παύει να είναι μια καλή ιστορία για τους λάτρεις της ράτσας.

 Η ράτσα του Πεκινουά είναι πράγματι αρχαία, με στοιχεία DNA που την επιβεβαιώνουν ως μία από τις παλαιότερες ράτσες σκύλων. Πιστεύεται ότι υπήρχε στην Κίνα για 2.000 χρόνια.

 Η φυλή πήρε το όνομά της από την πρωτεύουσα της Κίνας, το Πεκίνο, όπου τα σκυλάκια της ήταν σύντροφοι ευγενών και μελών της αυτοκρατορικής οικογένειας.

 Για πολλούς αιώνες, οι Κινέζοι δεν επέτρεπαν την έξοδο των σκύλων από το παλάτι, πόσο μάλλον από τη χώρα, αλλά εν τέλει κέρδισε την προσοχή του δυτικού κόσμου, ως αποτέλεσμα των πολέμου του οπίου το 1860, μεταξύ της δυναστείας των Τσινγκ και των Ευρωπαϊκών δυνάμεων.

 Όταν τα βρετανικά στρατεύματα εισήλθαν στο αυτοκρατορικό παλάτι μετά την εισβολή στο Πεκίνο, μία από τις ανακαλύψεις τους ήταν πέντε Πεκινουά.

 Τα σκυλιά θεωρήθηκαν βραβεία πολέμου και μεταφέρθηκαν στην Αγγλία, όπου δύο δόθηκαν στη Δούκισσα του Ουέλινγκτον, δύο στο Δούκα και τη Δούκισσα του Ρίτσμοντ και του Γκόρντον και ένα στη βασίλισσα Βικτώρια, η οποία το ονόμασε «Looty».

 Αν και τα πρώτα χρόνια τα σκυλάκια παρέμειναν σπάνια, μέχρι τη δεκαετία του 1890, ολοένα και περισσότερα Πεκινουά μεταφέρονταν λαθραία από την Κίνα.

 Ένας σκύλος με το όνομα Pekin Peter ήταν το πρώτο Πεκινουά που εκτέθηκε σε ένα Βρετανικό διαγωνισμό σκύλων, το 1894. Η ράτσα εκείνη την εποχή ήταν γνωστή ως κινέζικο Pug και ως Pekingese Spaniel.

 Το 1904 ιδρύθηκε ένας σύλλογος Πεκινουά που λειτουργούσε για τη φροντίδα και την ανάδειξη της ράτσας.

 Φυσικά, η δημοτικότητα του Πεκινουά εξαπλώθηκε πέρα ​​από τον Ατλαντικό ωκεανό, μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Το πρώτο σκυλάκι που καταχωρήθηκε από τον Αμερικανικό Κυνολογικό Όμιλο ήταν το Rascal, το 1906. Τρία χρόνια αργότερα, ιδρύθηκε το Pekingese Club of America.

 Σήμερα, η φυλή κατατάσσεται στην 49η θέση μεταξύ των 155 φυλών και ποικιλιών που έχουν καταχωρηθεί από τον Αμερικανικό Κυνολογικό Όμιλο.

 Ο χαρακτήρας ενός Πεκινουά

 Μπορεί να είναι μικρόσωμο, αλλά έχει ένα χαρακτήρα που είναι πιο σκληρός και γενναίος απ’ ό,τι υποδηλώνει η εμφάνισή του.

 Η βασιλική αξιοπρέπεια, η αυτοπεποίθηση και ο επίμονος χαρακτήρας του συνδυάζονται σε ένα ζωηρό, στοργικό και καλόψυχο πλάσμα, που θα σας σεβαστεί αν τον αντιμετωπίζετε με την ίδια συμπεριφορά.

 Το Pekingese είναι πιστό και προστατεύει τους ανθρώπους του, προειδοποιώντας τους με ένα έντονο γαύγισμα όταν εμφανίζονται ξένοι.

 Αν ο κηδεμόνας του αναλάβει την εκπαίδευσή του με ευγένεια, συνέπεια και επιμονή, χρησιμοποιώντας θετικές ενισχύσεις, όπως ανταμοιβές φαγητού και έπαινο, θα ανταμειφθεί με ένα υπέροχο κατοικίδιο!

 Επίσης, χρειάζεται πρώιμη κοινωνικοποίηση, ώστε να διαμορφώσει έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα, που να συμβαδίζει με τις απατήσεις κα τον τρόπο ζωής της οικογένειάς του.

 Η γενική κατάσταση της υγείας του

 Ορισμένες ασθένειες για τις οποίες πρέπει να προσέχετε εσείς και ο κτηνίατρός σας είναι:

• Εξάρθρωση επιγονατίδας
• Βραχυκεφαλικό σύνδρομο
• Καταρράκτης
• Σχιστία υπερώας
• Εντρόπιο
• Δερματίτιδες
• Κρυψορχία
• Διστιχίαση
• Νόσος της μιτροειδούς βαλβίδας
• Sicca κερατοεπιπεφυκίτιδα
• Υδροκεφαλία
• Προοδευτική ατροφία αμφιβληστροειδούς
• Κερατοπάθεια
• Νόσος μεσοσπονδύλιου δίσκου

 Ο καλλωπισμός και η κατάλληλη περιποίηση της ράτσας 

 Το τρίχωμά του Πεκινουά είναι μακρύ, χοντρό και ίσιο, ενώ στέκεται μακριά από το σώμα του σαν ένα γούνινο φωτοστέφανο. Κάτω από την τελική επίστρωση υπάρχει ένα παχύ, μαλακό υπόστρωμα.

 Πιστό στην περιγραφή του ως σκυλί «λιοντάρι», το Πεκινουά έχει μια αξιοσημείωτη χαίτη στο λαιμό και τους ώμους, με το τρίχωμα στο υπόλοιπο σώμα του να είναι κάπως πιο κοντό.

 Αν και πρέπει να παραμένει μακρύ και πλούσιο, το τρίχωμά του δεν πρέπει να κρύβει το σχήμα του σώματος. Ένα μακρύ πτέρωμα εντοπίζεται στο πίσω μέρος των ποδιών και στα δάχτυλα, ενώ διαθέτει μακρύτερες τρίχες στα αυτιά και την ουρά.

 Το τρίχωμα μπορεί να έρχεται σε διάφορα χρώματα ή να έχει οποιαδήποτε σημάδια, συμπεριλαμβανομένων του μαύρου και του καστανού, του φαιοκίτρινου ή κόκκινου και του λευκού.  

 Ένα Πεκινουά μπορεί να έχει μαύρη μάσκα, αλλά μπορεί και όχι. Τα συμπαγή λευκά Πεκινουά εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα από τους Κινέζους και εξακολουθούν να είναι πολύ δημοφιλή σήμερα.

 Ανεξάρτητα από το χρώμα του τριχώματος, το εκτεθειμένο δέρμα του ρύγχους, της μύτης, των χειλιών και των ματιών είναι μαύρο.

 Μπορείτε να βουρτσίζετε το τρίχωμά του κάθε εβδομάδα. Πριν το βούρτσισμα, αλείψτε ελαφρά το τρίχωμα με νερό για να μην σπάσουν οι τρίχες. Βουρτσίστε καλά μέχρι το δέρμα.

 Συνεχίστε να ψεκάζετε τις τρίχες με λίγο νερό καθώς βουρτσίζετε κάθε περιοχή του σώματος.

 Χρησιμοποιήστε μια μεταλλική χτένα στο πτέρωμα και στις τρίχες των ποδιών, των αυτιών και της ουράς. Αυτές οι περιοχές αποκτούν εύκολα κόμπους, γι’ αυτό καλό είναι να τις χτενίζετε καθημερινά.

 Καθαρίζετε επίσης καθημερινά το πρόσωπο και τη περιοχή γύρω από τα μάτια με ένα βρεγμένο βαμβάκι για να αποφύγετε δερματικά προβλήματα στις πτυχώσεις του προσώπου του. Στο τέλος, στεγνώνετε καλά εκείνα τα σημεία, για να μην αναπτυχθούν μικρόβια, λόγω υγρασίας.

 Λούζετε το Πεκινουά σας μία ή δύο φορές το μήνα, όσο χρειάζεται. Χρησιμοποιείτε ένα σαμπουάν για σκύλους για να μη προξενείτε προβλήματα στο τρίχωμά του. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιείτε ένα ξηρό σαμπουάν σκύλου και μετά να το βουρτσίζετε.

 Κόβετε τις τρίχες στα πόδια για να αποτρέψετε την ανάπτυξη κόμπων. Τριμάρετε τα νύχια τακτικά, συνήθως κάθε δύο ή τρεις εβδομάδες.

 Επιπλέον, το να μάθετε στο κουτάβι σας να αποδέχεται το βούρτσισμα των δοντιών του, τουλάχιστον κάθε εβδομάδα (ιδανικά καθημερινά), μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της οδοντικής νόσου, που συνήθως εμφανίζεται συχνότερα σε μικρόσωμες ράτσες σκύλων.

 Όσον αφορά στη διατροφή του, συνήθως η συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα είναι μισό με ένα φλιτζάνι ξηράς τροφής υψηλής ποιότητας καθημερινά, χωρισμένη σε δύο γεύματα.

 Ωστόσο, το πόσο τρώει ένας σκύλος εξαρτάται από το μέγεθος, την ηλικία, τη σωματική διάπλαση, το μεταβολισμό και το επίπεδο δραστηριότητάς του.

 Συνεπώς, σε συνεργασία με τον κτηνίατρό σας, θα ορίσετε την ιδανική ποσότητα φαγητού που ενδείκνυται για τις ατομικές του ανάγκες.

 Η φροντίδα που χρειάζεται η ράτσα

 Τα Πεκινουά ταιριάζουν άψογα σε μια μονοκατοικία με αυλή, αλλά είναι εξίσου χαρούμενα με μια οικογένεια που ζει σε διαμέρισμα. Τους αρέσει να τρέχουν και να περιπλανώνται, επομένως, η επικράτειά τους θα πρέπει να οριοθετείται με κάποια ψηλή περίφραξη, για να μη το «σκάσουν».

 Παρά το βαρύ τρίχωμά τους, είναι από τα καλύτερα μικρά σκυλάκια για σπίτι και δεν πρέπει να ζουν σε εξωτερικούς χώρους. Η κοντή μύτη τους τα κάνει ευαίσθητα στη ζέστη, γι’ αυτό πρέπει να ζουν σε ένα δροσερό, κλιματιζόμενο περιβάλλον.

 Το Πεκινουά είναι πεισματάρικο σκυλί και μπορεί να είναι δύσκολο να εκπαιδευτεί μέσα στο σπίτι. Δεν ανταποκρίνεται καθόλου καλά σε σκληρές διορθώσεις ή μεθόδους εκπαίδευσης.

 Απεναντίας, θα πρέπει να το επιβραβεύετε κάθε φορά που κάνει κάτι καλό και να είστε δημιουργικοί μαζί του.

 Η αλήθεια είναι πως δεν αποτελεί το νούμερο ένα σκυλί για οικογένειες με νήπια, γιατί μπορεί να του φέρονται άγαρμπα και ανεξέλεγκτα. Προτιμάει κυρίως τη συντροφιά άλλων Πεκινουά, αλλά με την πρώιμη κοινωνικοποίηση μπορεί να μάθει να τα πηγαίνει καλά με άλλα σκυλιά (ακόμα και γάτες).

 Εάν σας έχουμε πείσει για τον πληθωρικό χαρακτήρα και την αυτοκρατορική καταγωγή του Πεκινουά και θέλετε να αποκτήσετε το δικό σας κουτάβι, σας προτείνουμε να κοιτάξετε αρχικά σε σχετικές αγγελίες ή καταφύγια, γιατί μπορεί να είστε τυχεροί και να χαρίζονται κουτάβια της ράτσας για υιοθεσία.

 Εναλλακτικά, μπορείτε να το αναζητήσετε σε πιστοποιημένα εκτροφεία ζώων, που τηρούν τη νομοθεσία και πληρούν όλους τους κανονισμούς φροντίδας και αγοραπωλησίας των ζώων.