Πως να μάθω το σκύλο μου να μην τρώει πράγματα;

 Το σκυλί μου καταστρέφει τα πάντα

 Η αλήθεια είναι πως κάθε δυναμική ράτσα σκύλων, ειδικά όσες έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν σε διάφορα αιματηρά αθλήματα, είναι λιγάκι πιο επιρρεπής στο να έχουν αναπτύξει μια ιδιότροπη έως και ελαφρώς αυταρχική ή ανεξάρτητη συμπεριφορά.

 Με τον ίδιο τρόπο, λοιπόν, που κάποτε ίσως δεν θα δίσταζαν να επιτεθούν σε ένα άλλο σκυλί, σήμερα τα σκυλιά έχουν τη τάση να αναπτύσσουν εμμονές.

 Παραδείγματος χάρη, πολλοί από μας αναρωτιόμαστε «ο σκύλος μου τρώει τα έπιπλα τι να κάνω;», «ο σκύλος τρώει τα παπούτσια μου» ή «ο σκυλος μου τρώει ξύλα» και φοβόμαστε ότι πρόκειται για μια μη αναστρέψιμη κατάσταση, μέχρι να καταλήξει να μασάει τα πάντα.

 Σε αυτή την περίπτωση, το σκυλί σας χρειάζεται από εσάς να το κρατάτε όσο το δυνατόν πιο απασχολημένο γίνεται. Αυτό μπορείτε να το κάνετε με διάφορες ασκήσεις που στοχεύουν στην καλλιέργεια της υπομονής εκ μέρους του.

 Δοκιμάστε για παράδειγμα να βάλετε μερικές λαχταριστές λιχουδιές μπροστά του. Είναι η κατάλληλη ευκαιρία να εξασκηθείτε στη βασική εντολή «άφησε το», επιτρέποντας του να πλησιάσει αρκετά ώστε να μυρίσει, αλλά όχι να καταναλώσει το «απαγορευμένο» ερέθισμα.

 Βέβαια, εννοείται πως ένα τέτοιο πλάσμα δεν είναι σε καμία περίπτωση έτοιμο να δοκιμαστεί σε ένα πλαίσιο μακριά από εσάς. Η παρουσία σας είναι σημαντική σε όλη τη διάρκεια της εκπαίδευσης του.

 Ακόμη περισσότερο, καλό είναι να του φοράτε πάντοτε το λουρί όταν υπάρχουν τυχόν πειρασμοί γύρω σας.

 Οι ειδικοί συνιστούν να τραβάτε απαλά το λουρί κάθε φορά που βλέπετε το σκυλί σας να αρχίζει να ενθουσιάζεται. Το τράβηγμα λειτουργεί σαν υπενθύμιση πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να χαλαρώσει.

 Από εκεί και πέρα, χρειάζεται να εστιάσετε στο πρόβλημα. Αν αυτό είναι το φαγητό, τότε δοκιμάστε να μην το ταΐζετε απευθείας από το πάτωμα.

 Αντιθέτως, σας προτείνουμε να τοποθετήσετε το μπολάκι με το φαγητό του σε ένα ελαφρώς μεγαλύτερο ύψος. Έτσι, αναγκάζετε το κατοικίδιο σας να καταναλώσει το γεύμα του σε πιο αργό ρυθμό.

 Εναλλακτικά, προσπαθήστε να κρατάτε εσείς το φαγητό και να το μετακινείτε λίγο λίγο. Σηκώνοντας το μπολάκι του απαλά μέχρι να ακουμπήσετε το πιγούνι του, του δίνετε την ευκαιρία να χαλαρώσει και να επιβραδύνει.

 Επί της ουσίας, με τον τρόπο αυτό εκμεταλλεύεστε την ίδια τη δυναμική και τους μηχανισμούς του κορμιού του. Μόνο που το κάνετε με σκοπό να το βοηθήσετε να καταφέρει και να επιτύχει τον επιθυμητό στόχο!

 Κάπως έτσι, λοιπόν, θα πρέπει να καταβάλλει επιπρόσθετη προσπάθεια για να φτάσει το γεύμα του, κουνώντας το κεφάλι προς το πλάι και χρησιμοποιώντας τη γλωσσίτσα του.

 Με κάθε δαγκωνιά θα καταφέρνει να πάρει στο στόμα του μικρότερη δόση φαγητού, να τη μασήσει και πραγματικά να αισθανθεί πως χορταίνει. Μη σας πούμε ότι έτσι αναμένεται να αφήσει και περίσσευμα.

 Βέβαια, η αλήθεια είναι πως κάθε σκύλος είναι διαφορετικός και η διαφορετικότητα αυτή καμιά φορά έρχεται μαζί με ένα σωρό παραξενιές και ιδιαιτερότητες.

 Μην ανησυχείτε όμως, ακόμα κι αν ξυπνάτε και και κοιμάστε με τη σκέψη «πως να μάθω το σκύλο μου να μη τρώει πράγματα». Εξασκηθείτε με εκπαίδευση του σκύλου πάνω στο ερέθισμα που διεγείρει τον νου και το σώμα του.

 Εάν τυχόν δείτε πως δυσκολεύεστε να κάνετε τον τετράποδο φίλο σας να σταματήσει να τρώει κυριολεκτικά ό,τι βρει μπροστά του, έχετε πάντοτε την επιλογή του να απευθυνθείτε σε κάποιον επαγγελματία εκπαιδευτή σκύλων.

 Λοιπόν, για πείτε μας! Τι είδους σκανταλιές κάνει το δικό σας σκυλάκι; Πώς τις αντιμετωπίζετε;